Ο έρωτας είναι ένας από τους κυριότερους κρίκους, που συνθέτουν την κοινωνικότητα, είναι από τους πρώτους μαζί με την εργασία, στην πυραμίδα των συντελεστών της επικοινωνίας, που ομορφαίνει και εξευγενίζει τις ανθρώπινες σχέσεις.
Ο έρωτας, ο αληθινός έρωτας σε μαθαίνει να αγαπάς και συνεπώς σε κάνει ικανό ν’ αγαπάς τη ζωή, τον άνθρωπο και την ελευθερία.
Είναι βέβαιο ότι όσο θα υπάρχουν άνθρωποι, όσο θα υπάρχει ζωή, ο έρωτας, ο αληθινός έρωτας θα υπάρχει και θα δοξάζει την ίδια τη ζωή. Θα ναι από τους βασικούς συντελεστές της ομορφιάς της ζωής και θα εκφράζει την ανάγκη της ανθρώπινης αθανασίας. Μέσα από την αγριάδα και τη σκληρότητα της ζωής, σα σπίθα δημιουργείται ή έλξη και η αγάπη σα φλόγα. Ωστόσο πέρα από την εγκράτεια ή την απόλαυση, υπάρχει και η αναγκαιότητα της ερωτικής συνομιλίας, που διαιωνίζει το ανθρώπινο γένος.
Από τα πιο παλιά χρόνια, ο έρωτας προσωποποιεί την ελκτική δύναμη , που ωθεί τη συνένωση και την ταύτιση δυο χωριστών όντων. Θεωρήθηκε η πρωταρχική δύναμη της γένεσης και λατρεύτηκε μεταξύ των πρώτων θεοτήτων. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το δημιουργικό ρόλο του έρωτα μέσα στη ζωή και το ότι η ερωτική συνομιλία που ναι έμφυτη ανάγκη από ενστικτώδη αυθόρμητη κίνηση, γίνεται στον άνθρωπο, λογική πράξη.
Γιατί η σεξουαλική συνεύρεση για τον άνθρωπο πέρα από το ένστικτο ικανοποίησης φυσικής ανάγκης, που παρατηρείται σε όλο το ζωικό κόσμο, πήρε πλατύτερη μορφή κι έγινε επικοινωνία και κοινωνικό φαινόμενο. Αν ο άνθρωπος περιοριζόταν μόνο στην ένστικτη παρότρυνση για αναπαραγωγή, τότε θα συνευρισκόταν μόνο μια φορά το χρόνο όπως τα άλλα όντα, που μετά την πράξη, αποχωρίζονται και δεν ενδιαφέρονται πια για το αντίθετο φύλο, και μάλιστα το αρσενικό ούτε για το αποτέλεσμα.
Όμως ο άνθρωπος όταν ξεχώρισε από τον άλλο ζωικό κόσμο κι εξελίχθηκε σε κοινωνικό, λογικό ον έδωσε στη φυσική ένστικτη παρόρμηση, απόλαυση και επικοινωνία με τον ερωτικό συνομιλητή του έτσι, που ο έρωτας να θεωρείται από τις ωραιότερες ομορφιές της ζωής και από τους δυνατότερους συντελεστές της ανθρώπινης επικοινωνίας.
Η αγάπη είναι αίσθημα ευγενικό , που μεταπλάθεται σε έρωτα, όταν βρει την ποθούμενη ανταπόκριση. Όσο πιο δυνατή όμως είναι η αγάπη και όσο πιο πολύ συνταιριάζεται το ζευγάρι, τόσο πιο πολύ και η ερωτική συνομιλία, εκτός από το φυσικό προορισμό της αγκαλιάζει το είναι μας, και χαρίζει απόλαυση και ηδονή, πράγμα, που προϋποθέτει αφοσίωση, απροσποίητη ειλικρίνεια και σεβασμό ανάμεσα στους ερωτικούς συντρόφους.
Οφείλουμε να επιδιώκουμε τις πιο αρμονικές μορφές έρωτα, απορρίπτοντας τις καταναγκαστικές επαφές και πάνω απ’ όλα να μην παρερμηνεύουμε την απελευθέρωση στον έρωτα με την ηθική αποχαλίνωση. Ο έρωτας είναι πνοή ανοιξιάτικη, φυσική ανάγκη, παιχνίδι, ηδονή και ικανοποίηση αλλά και αγάπη, τρυφερότητα, σεβασμός και επικοινωνία. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να νοείται σαν σχέση επιβήτορα και υποταγμένου, αλλά σαν σχέση δυο ανθρώπων που βιώνουν θεληματικά και αλληλοεπιθυμούνται. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη δύναμη αισθησιασμού, που οδηγεί στην ίδια τη χαρά και τη διαιώνιση της ζωής. Είναι υπερβολή να πιστεύουμε ότι το μοναδικό πράγμα στη ζωή είναι ο έρωτας. Είναι όμως αναμφισβήτητο ότι ο φυσικός, ο αληθινός έρωτας ανυψώνει τους ανθρώπους και είναι αποτελεσματική πηγή αυτοκατανόησης και αλληλοσεβασμού.
Όμως οι παραδόσεις, οι λαθεμένες φαντασιώσεις και οι διαφορές συμφερόντων νοθεύουν τον έρωτα και τον φυλακίζουν στο γάμο, καθώς τα θρησκευτικά δόγματα και οι βαθιές τάσεις ιδιοκτησίας του ενός πάνω στον άλλον, ενώνει σε συζύγους ένα ζευγάρι, πολλές φορές αταίριαστο και χωρίς αυτογνωσία. Έτσι βρίσκονται σε τέτοια βαθιά σύγχυση, που καταστρέφουν οι ίδιοι μόνοι τους την ερωτική πράξη.
Τα ταμπόυ και οι δήθεν φραγμοί γκρεμίζονται ο ένας μετά τον άλλον. Τα ήθη αλλάζουν και η ερωτική απελευθέρωση αγκαλιάζει όλες τις ηλικίες και τα δύο φύλα. Η επιθυμία για έρωτα αποτινάζει τους ζυγούς της και λυτρωμένη διεκδικεί την ικανοποίηση της.
Για να γευτεί κανείς τη χαρά, το μεθύσι της ερωτικής συνομιλίας, είναι απαραίτητο στοιχείο η αγάπη και η τρυφερότητα των συνομιλητών.
Οι νέοι, αγόρια και κορίτσια είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν ότι η σεξουαλική δραστηριότητα και η ποιότητα στην ερωτική πράξη πρέπει να βαδίζουν αγκαλιαστά, γιατί η μηχανιστική πράξη, στερημένη από συναισθηματική ικανοποίηση, πέφτει στο κενό και σε καμία περίπτωση δεν τους χαρίζει την ευτυχία και την απελευθέρωση, που ονειρεύτηκαν .
Όσοι απ’ αυτούς με την πάροδο του χρόνου δεν κατανόησαν ότι η ερωτική πράξη είναι μια λεπτή κι ευαίσθητη διεργασία που αν δεν είναι ντυμένη με το αίσθημα και δε συνοδεύεται με την ψυχική επαφή, μοιραία θα έχει σαν επακόλουθο τη μείωση της ερωτικής διάθεσης, πολλές φορές την αποστροφή ή και την αδιαφορία στον έρωτα στις γυναίκες και ανικανότητα στους άντρες.
Στις σημερινές ερωτικές σχέσεις, ιδιαίτερα των νέων, υπάρχει μια ανεπιφύλακτη ειλικρίνεια αγάπης κι έρωτα. Στην πλειοψηφία τους οι σημερινοί δημιουργούν δεσμούς, που τους σφραγίζει η αγάπη και το ενδιαφέρον, έξω από ταπεινούς υπολογισμούς οικονομικών ή άλλων συμφερόντων. Δηλαδή αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η απελευθέρωση στον έρωτα για χάρη της ερωτικής ηδονής δεν οδηγεί σε προσωπική ολοκλήρωση και ευτυχία. Νιώθουν ότι είναι απαραίτητο ο δεσμός τους να συνοδεύεται με την τρυφερότητα, την εκτίμηση της προσωπικότητας του συνομιλητή τους και τον αλληλοσεβασμό έτσι, που η ερωτική ζωή τους να εξελίσσεται αβίαστα και φυσιολογικά.
Πρέπει να γίνει βίωμα ότι η αγάπη διαθέτει την πιο μεγάλη εκφραστική δύναμη και καμιά κοινωνία, όση πρόοδο κι αν κάνει στην τεχνολογία, δεν θα πετύχει πολλά πράγματα αν δεν ετοιμάσει με την παιδεία τους μελλοντικούς ανθρώπους ν’ αγαπούν τους συνανθρώπους τους, την ειρήνη, την δημιουργία, τον έρωτα.